Mehmet Ruhi Arel (1880-1931)

1900’de Bahriye Mektebi’ni teğmen rütbesiyle ve mühendis olarak bitirdi. Bir yandan görevini yaparken bir yandan da Sanayi i Nefise Mektebi’ne (sonradan Güzel Sanatlar Akademisi) devam ederek 1909’da üstün başarıyla mezun oldu ve aynı yıl Paris’e gönderildi. Ruhi Arel, Hikmet Onat ve Ali Sami Boyar ile birlikte bu dönemde devlet tarafından öğrenim için yurtdışına gönderilen ilk sanatçılardandı. Paris Güzel Sanatlar Yüksekokulu’nda Fernand Cormon’la beş yıl resim çalıştı. 1914’te Türkiye’ye döndü, aynı yıl Sanayi-i Nefise Mektebi’ne resim öğretmeni olarak atandı. Bir süre sonra buradaki görevinden ayrıldı, çeşitli okullarda ve Bahriye Mektebi’nde re sim öğretmenliği yaptı. Bu yıllarda, 1914’te kendisiyle birlikte Türkiye’ye dönen bir grup ressamla Osmanlı Ressamlar Cemiyetı’nin kuruluş çalışmalarına katıldı.

Paris’teki eğitimi sırasında sağlam bir desen bilgisi edinmiş, gerçekçi renklerle. akademik bir anlayışta çalışmıştı. Türkiye’ye döndükten sonra yerel özelliklerden etkilendi. Yerel ve toplumsal içerikli, büyük figürlerden oluşan kompozisyonlar gerçekleştirdi. 1. Dünya Savaşı yıllarında, Harbiye Nazırı Enver Paşa’nın emriyle Şişli’de kurulan atölyede savaş, askerlik ve kahramanlık konulu çok sayıda resim yaptı. 

Sağlam bir perspektif bilgisiyle genellikle koyu renkler kullanarak, bazen geniş fırça vuruşlarıyla, tuval üstünde kabartılı bir doku görünümü verecek tarzda çalıştı. Yaşadığı yıllarda İstanbul’daki sergilerin yanı sıra İtalya, Almanya ve Avusturya’daki pek çok karma sergiye resimlerini gönderdi. A.B.